vrijdag 6 mei 2011

Een keurmerk zonder betekenis

De branchevereniging van leegstandsbeheerders heeft een keurmerk in het leven geroepen voor leegstandsbeheer (KLB). Leegstandsbeheerders die dit keurmerk willen krijgen moeten aan een gedragscode en aan een aantal vereisten voldoen. Dit klinkt allemaal erg positief. Maar wanneer je de voorwaarden en gedragscode van het keurmerk bekijkt, valt het behoorlijk tegen. Leegstandsbeheerders gaan grotendeels op dezelfde voet verder.

In maart schreef ik al over hoe leegstandsbeheerders de huurwet omzeilen (lees hier). Leegstandsbeheerders verhuren ruimtes in de panden door middel van een bruikleenovereenkomst. In deze overeenkomst staan bepalingen die inbreuk maken op de persoonlijke levenssfeer, daarnaast plegen de beheerders huisvredebreuk door de ruimtes te betreden zonder toestemming van de huurders. Om maar niet te spreken over de opzegtermijn van twee weken en bepalingen die huurders verbieden om met de pers of de politiek te praten.

Met de komst van een keurmerk zou je verwachten dat de positie van huurders zou verbeteren en de opzegtermijn verlengd zou worden, maar niets is minder waar. Het keurmerk is niet meer dan het vastleggen van de huidige praktijk. In plaats van duidelijke regels met betrekking tot huisvrede, respecteren van de persoonlijke levenssfeer en het verbieden van onnodige bepalingen, wordt er in twee A4tjes geschermd met vage termen en protocollen. Zo moet de leegstandsbeheerder de gedragscode “goed leegstandsbeheer” ondertekenen. Dit komt neer op vier basiswaarden: betrouwbaarheid, professionaliteit, maatschappelijke verantwoordelijkheid en transparantie. In de gedragscode komt men alleen niet verder dan een summiere beschrijving van een paar regels per basiswaarde. Over de inhoud van de protocollen blijft de gedragscode en de inspectielijst van het keurmerk ijzingwekkend stil.

Het voorgaande stemt niet gerust dat de branche volwassen genoeg is voor zelfregulering. Het keurmerk is juist een bewijs van onvermogen. Het is daarom de politiek die zal moeten pleiten voor strengere regels voor leegstandsbeheer en zolang de situatie niet verbetert zullen overheden hun leegstaande panden moeten verhuren door middel van tijdelijke verhuur, een vorm van verhuur waar huurders recht hebben op een halfjarig contract en een opzegtermijn van 3 maanden. Als de politiek niet ingrijpt, zullen leegstandsbeheerders gewoon op oude voet verder gaan.

Klik hier om de gedragscode en inspectielijst te bekijken.


Naar aanleiding van de beantwoording van het college van B en W heb ik namens de PvdA-fractie vervolgvragen gesteld over leegstandsbeheer (lees hier).