Het onderstaande portret is gisteren, donderdag 25 februari, geplaatst in de Observant:
Antoine van Lune (24) staat op de tiende plaats op de lijst van de PvdA (nu 13 zetels). Hij is bachelorstudent aan de European Law School
Wat wil je bereiken voor studenten? “Ik vind dat de gemeente meer kan doen om studenten te informeren over de huurprijzen. Nu betalen ze vaak veel te veel. Goede voorlichting kan dat voorkomen. Ten tweede vind ik dat alle evenementen gelijkwaardig behandeld moeten worden. Nu staat de gemeente op de achterste benen als er geluidsoverlast is bij een cultuurfestival als Bruis, maar als André Rieu te hard speelt hoor je er niemand over. Tot slot moet er volgens mij geïnvesteerd worden in de werkgelegenheid. Nu hebben studenten vaak geen andere keus dan na hun studie weg te trekken uit Maastricht voor een baan.”
Waarom heb je geen studentenpartij opgericht? “Daar voel ik niks voor, alle inwoners zijn even belangrijk. Daarbij heb ik me altijd goed gevoeld bij het gedachtegoed van de PvdA, dat is echt mijn partij.”
Waar ligt je kracht als politicus? “Dat ik al een tijdje meeloop, maar niet mijn passie heb verloren. Ik wil me dag en nacht inzetten voor een betere gemeente.”
vrijdag 26 februari 2010
dinsdag 23 februari 2010
Maastricht: universiteitsstad of studentenstad?
Gisteren werd door studentenvereniging KOKO een debat georganiseerd waar alleen thema’s voor studerend Maastricht aan de orde kwamen. Tijdens de inleiding op het debat werd al duidelijk dat dit voor de politici toch wel een pittige avond zou worden: weinig informatie over studenten in de verschillende verkiezingsprogramma’s. Maastricht pretendeert een echte studentenstad te zijn, maar wat doen we voor onze studenten en hoe welkom zijn de studenten?
Bij de eerste stelling bleek al snel dat verkiezingen toch ook altijd weer de nodige snelle toezeggingen opleveren: de gemeentelijke belasting wordt eindelijk aangepakt. Niet langer zal de langstwonende bewoner in een studentenhuis worden aangeslagen. Nee, vanaf vandaag gaat dat in Maastricht anders, want gisteren heeft men ontdekt dat Nederland een gemeentelijke basisadministratie heeft!
Ik zou ook willen dat niet langer de langstwonende bewoner wordt aangeslagen en zo het probleem oplossen, maar ergens zegt de student rechten in mij dat ik daarvoor toch echt even met Den Haag in gesprek moet gaan. Misschien wil Mei Li Vos (Tweede kamerlid PvdA) zich er wel voor inzetten?!
Het tweede onderwerp “de brain drain” leverde toch ook weer de nodige open deuren op: te weinig banen, de mensen trekken weg. Enerzijds is te verklaren dat veel studenten na hun studie weer vertrekken naar elders. Immers veel van onze buitenlandse studenten kiezen na hun studie toch echt voor een baan in hun eigen land.
Bij dit onderwerp werd ook heel even gesproken over de gastvrijheid van Maastricht. Tja, daar kun je hele bomen over opzetten. Hoe gastvrij is Maastricht, als mensen van buiten Maastricht consequent als ‘Hollenders’ worden neergezet? Je mag hier wel wonen, leven en studeren, maar als je de echte Maastrichtenaar een voet dwars zet dan ben je ineens een ‘Hollender’. Kortom op dat gebied valt in Maastricht vast nog een wereld te winnen.
Aan het einde van het debat blijkt overigens toch ook weer vooral dat de leefbaarheid voor studenten in onze stad eigenlijk toch vooral neerkomt op het realiseren van concrete zaken: waar blijft dat voetbalveld in Heugem (dat zouden wij overigens ook wel eens willen weten van de CDA lijsttrekker en wethouder van Sport). “Een disco!” roepen Stadsbelangen en VVD’er John Aarts in koor: samen met Johnnie de voetjes van de vloer? Toch gaan deze partijen voorbij aan het feit dat zich al jaren geen ondernemer in Maastricht meldt om een disco te beginnen. En je zou toch denken dat juist onze liberalen het spel van vraag en aanbod uitstekend beheersen? Ook de roep om nachtkroegen doet het goed: dan heeft men mazzel, want al jaren zijn er een stuk of vier nachtvergunningen te vergeven, maar geen ondernemer die zich daarvoor meldt.
Tot slot wordt er ook nog even gesproken over de parkeerproblemen in deze stad en het gebrek aan fietsenstallingen. Inderdaad, daar moet nu eens nodig iets aan gebeuren. Al maanden probeert de PvdA GroenLinks wethouder Wim Hazeu te bewegen om nu eindelijk eens met de Universiteit om de tafel te gaan zitten ten einde de parkeerproblemen op te lossen. En die fietsen: in 2009 was de GroenLinks wethouder eindelijk zover om na dreiging van een PvdA motie overstag te gaan en niet meer alles wat los en vast zit weg te slepen. Op de valreep wist PvdA wethouder Costongs nog te melden dat het aantal fietsstallingsplaatsen bij het station zal worden uitgebreid. En nu maar hopen dat de treinen dan ook na 21:30 uur zullen gaan rijden en we toch echt de stap kunnen maken om van universiteitstad eindelijk studentenstad te worden.
Bij de eerste stelling bleek al snel dat verkiezingen toch ook altijd weer de nodige snelle toezeggingen opleveren: de gemeentelijke belasting wordt eindelijk aangepakt. Niet langer zal de langstwonende bewoner in een studentenhuis worden aangeslagen. Nee, vanaf vandaag gaat dat in Maastricht anders, want gisteren heeft men ontdekt dat Nederland een gemeentelijke basisadministratie heeft!
Ik zou ook willen dat niet langer de langstwonende bewoner wordt aangeslagen en zo het probleem oplossen, maar ergens zegt de student rechten in mij dat ik daarvoor toch echt even met Den Haag in gesprek moet gaan. Misschien wil Mei Li Vos (Tweede kamerlid PvdA) zich er wel voor inzetten?!
Het tweede onderwerp “de brain drain” leverde toch ook weer de nodige open deuren op: te weinig banen, de mensen trekken weg. Enerzijds is te verklaren dat veel studenten na hun studie weer vertrekken naar elders. Immers veel van onze buitenlandse studenten kiezen na hun studie toch echt voor een baan in hun eigen land.
Bij dit onderwerp werd ook heel even gesproken over de gastvrijheid van Maastricht. Tja, daar kun je hele bomen over opzetten. Hoe gastvrij is Maastricht, als mensen van buiten Maastricht consequent als ‘Hollenders’ worden neergezet? Je mag hier wel wonen, leven en studeren, maar als je de echte Maastrichtenaar een voet dwars zet dan ben je ineens een ‘Hollender’. Kortom op dat gebied valt in Maastricht vast nog een wereld te winnen.
Aan het einde van het debat blijkt overigens toch ook weer vooral dat de leefbaarheid voor studenten in onze stad eigenlijk toch vooral neerkomt op het realiseren van concrete zaken: waar blijft dat voetbalveld in Heugem (dat zouden wij overigens ook wel eens willen weten van de CDA lijsttrekker en wethouder van Sport). “Een disco!” roepen Stadsbelangen en VVD’er John Aarts in koor: samen met Johnnie de voetjes van de vloer? Toch gaan deze partijen voorbij aan het feit dat zich al jaren geen ondernemer in Maastricht meldt om een disco te beginnen. En je zou toch denken dat juist onze liberalen het spel van vraag en aanbod uitstekend beheersen? Ook de roep om nachtkroegen doet het goed: dan heeft men mazzel, want al jaren zijn er een stuk of vier nachtvergunningen te vergeven, maar geen ondernemer die zich daarvoor meldt.
Tot slot wordt er ook nog even gesproken over de parkeerproblemen in deze stad en het gebrek aan fietsenstallingen. Inderdaad, daar moet nu eens nodig iets aan gebeuren. Al maanden probeert de PvdA GroenLinks wethouder Wim Hazeu te bewegen om nu eindelijk eens met de Universiteit om de tafel te gaan zitten ten einde de parkeerproblemen op te lossen. En die fietsen: in 2009 was de GroenLinks wethouder eindelijk zover om na dreiging van een PvdA motie overstag te gaan en niet meer alles wat los en vast zit weg te slepen. Op de valreep wist PvdA wethouder Costongs nog te melden dat het aantal fietsstallingsplaatsen bij het station zal worden uitgebreid. En nu maar hopen dat de treinen dan ook na 21:30 uur zullen gaan rijden en we toch echt de stap kunnen maken om van universiteitstad eindelijk studentenstad te worden.
vrijdag 5 februari 2010
Carnaval moet vooral carnaval blijven!
Groot was mijn verbazing toen ik het artikel “’Schijn van’ bereikt carnaval” in De Limburger las. Blijkbaar is het zo dat de harde werkers van de gemeente Maastricht geen ontbijtje mogen ontvangen van de carnavalsvierders, omdat het de schijn van belangenverstrengeling zou hebben.
Het is natuurlijk absurd dat een ludieke actie van een kastelein die al jaren ontbijtjes verzorgd voor de zate hermeniekes niet mag. Tijdens carnaval willen we allemaal veel plezier hebben in de stad. De mensen van stadsbeheer bij de gemeente Maastricht zorgen er constant voor dat de stad er schoon bij ligt. Tijdens carnaval is dit een hels karwei. Op het moment dat burgers van de stad iets willen doen om deze harde werkers te bedanken dan mag het niet, want dat zou de schijn van belangenverstrengeling hebben. Welke schijn? De schijn dat Maastrichtenaren goed opgevoed zijn?!
De gedragscodes zijn bedoeld om te voorkomen dat ambtenaren bij belangrijke beslissingen niet meerdere belangen hebben of het idee zouden kunnen geven dat ze die hebben. Het ontvangen van een ontbijtje tijdens carnaval als dank voor het harde werken namens de carnavalsvierders valt daar toch niet onder? Of zou men denken dat anderen dan zouden kunnen denken dat het stoepje voor het bewuste café nog schoner zou worden geveegd?
Ik mag dan wel een Hollender zijn, maar zelfs ik snap deze gedachtekronkel van de gemeente Maastricht niet. Laten we carnaval vooral niet verpesten door zulke onzin!
maandag 1 februari 2010
Canvassen in Blouw Dörrep
Afgelopen zaterdag gingen we met de PvdA canvassen in Blauw Dorp. Ik zou het wel op zijn Mestreechs willen zeggen, maar het klinkt lachwekkend als ik dat probeer.
We gingen met een groep van zeven mensen de buurt in. Samen met Jacques en Frans ging ik op de Ruttensingel langs de huizen. Doel was om er achter te komen wat er in de buurt speelt. De week daarvoor hadden we al een paar straten gedaan. Toen waren we langs de deuren gegaan op de Proosdijweg. Veel buurtbewoners klaagden over verloedering van de buurt, en vooral troep op straat. Op de Ruttensingel speelden weer andere zaken. Daar klaagden de buurtbewoners over de hard rijdende auto's op de Ruttensingel en drugsdealers.
Ook al hebben de meeste buurtbewoners wat te klagen de meesten vinden het fijn wonen in Blauw Dorp. Vooral het feit dat ze veel winkels in de buurt hebben en zo in het centrum van de stad zijn maakt dat de buurtbewoners het fijn wonen vinden.
Ik woon al 4 jaar in Blauw Dorp, maar door het canvassen kom ik eindelijk echt in contact met de buurtbewoners en wat er speelt in de wijk. In de toekomst dus de moeite waard om weer te doen!
We gingen met een groep van zeven mensen de buurt in. Samen met Jacques en Frans ging ik op de Ruttensingel langs de huizen. Doel was om er achter te komen wat er in de buurt speelt. De week daarvoor hadden we al een paar straten gedaan. Toen waren we langs de deuren gegaan op de Proosdijweg. Veel buurtbewoners klaagden over verloedering van de buurt, en vooral troep op straat. Op de Ruttensingel speelden weer andere zaken. Daar klaagden de buurtbewoners over de hard rijdende auto's op de Ruttensingel en drugsdealers.
Ook al hebben de meeste buurtbewoners wat te klagen de meesten vinden het fijn wonen in Blauw Dorp. Vooral het feit dat ze veel winkels in de buurt hebben en zo in het centrum van de stad zijn maakt dat de buurtbewoners het fijn wonen vinden.
Ik woon al 4 jaar in Blauw Dorp, maar door het canvassen kom ik eindelijk echt in contact met de buurtbewoners en wat er speelt in de wijk. In de toekomst dus de moeite waard om weer te doen!
Abonneren op:
Posts (Atom)