De kenniseconomie wordt steeds belangrijker om competitief te blijven in een globaliserende wereld. Veel burgers hebben angst voor de globalisering, vooral omdat ze zich bedreigd voelen. Onderwijs speelt een belangrijke rol in het worden van een competitieve kenniseconomie, om burgers te equiperen door bij- en omscholing, maar ook om jongeren een zodanig onderwijs te geven dat ze nooit meer bang hoeven te zijn voor de globalisering. Naar mijn mening is het dan ook van belang om leerlingen die niet zo goed mee kunnen komen binnenboord te houden. De boel bij elkaar houden!
Een school die moeilijke leerlingen binnenboord probeert te houden zal het in de statistieken niet altijd goed doen, omdat hun gemiddelden omlaag gaan. Juist zulke scholen komen in de verdrukking door slechtere resultaten, terwijl juist zij een pluim verdienen. Ik zat zelf op een school die alle leerlingen binnenboord probeerde te houden en daar ook in slaagde. Ik was een van die leerlingen. In groep 2 was het al duidelijk. Ik kon het niet bijbenen. Ik had al een grote achterstand op de rest. Het was de ambulante begeleider al duidelijk, ik moest naar een Mytylschool (speciaal onderwijs), maar meester Klaas (de directeur van de basisschool) protesteerde. Met wat extra aandacht zou ik binnenboord gehouden kunnen worden. Zover ik mij kan herinneren zat ik tot en met groep 5 een gedeelte van de week apart, samen met een paar anderen, om aanvullende les te krijgen. Hierdoor kon ik de daarop volgende jaren zonder problemen meedoen met de rest van de klas. De CITO-toets kwam, ik deed het goed in de klas, maar zou ik een goede score hebben op de CITO-toets? Ja, mijn score was goed genoeg om naar het VWO te gaan.
Niet iedereen die samen met mij apart lessen volgde op school kwam even goed uit de CITO-toets. Echter het belangrijkste voor hen en mij was dat we in het reguliere onderwijs konden blijven. Hierdoor kunnen we allemaal meedoen in de maatschappij, want meester Klaas hield de boel bij elkaar. Waren er maar meer leraren zoals meester Klaas, en laten we ze vooral stimuleren in wat zij doen. Wat ik duidelijk probeer te maken is dat als wij de boel bij elkaar willen houden niet als technocraten naar de cijfers moeten kijken, maar we moeten verder durven kijken dan de cijfers die ons gepresenteerd worden. Het gaat om de mensen achter de cijfers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten